نقل از سایت مجمع روحانیون مبارز
نامه سرگشاده حجة الاسلام والمسلمين محتشمی پور به مراجع عظام تقلید
بسمه تعالي
ألسَّلامُ عَليك يا أباعَبدالله و عَلي الأرواحِ الَّتي حَلَّت بِفِنائك عَليكَ مِنّي سَلامُ الله أبداً ما بَقيتُ وَ بَقيَ الَّيلُ وَ النَّهار»
محضر مبارك مراجع عظام تقليد (دام ظلهم العالي)
با سلام به پيشگاه مبارك أباعبدالله الحسين(ع) و ياران باوفايش و سلام و آرزوي طول عمر با بركت براي آن حضرت؛ برخود فرض دانستم كه با نگارش اين رنجنامه خطاب به حضرتعالي، كه از اركان مذهب حقه جعفريه و ملجأ و پناه مردم مسلمان ايران و ساير بلاد مي باشيد و انشاءالله قلبتان مملو از عشق به ائمه اطهار(ع) علي الخصوص أباعبدالله الحسين و فاطمه زهرا «عليهم الاف التحية و السلام» است ، دادخواهي خود را نسبت به ممانعت مسئولين دولتي و انتظامي از برپايي مراسم عزاداري أباعبدالله الحسين(ع) به شما عزيزان برسانم . اينجانب سيّدعلي اكبر محتشمي پور،كه از آغازين روزهاي نهضت حضرت امام خميني(ره)، افتخار سربازي در ركاب آن رهبر فرزانه فقيد و بنيانگذار بزرگترين انقلاب و جمهوري اسلامی را داشته ام و به سالياني كه عمر خود را در اين راه مصروف كرده، افتخار مي نمايم و از پيشگاه خداوند تبارك و تعالي، پيوسته و عاجزانه، استدعا داشته ام كه آن را ذخيره آخرت اين حقير قرار دهد، به تأسي از فرهنگ متعالي شيعه، با راه اندازي حسينيه دارالزهرا(س) در ايام و ليالي خاص مانند ايام فاطميه، محرم الحرام، رمضان المبارك، شب ها و صبح هاي جمعه و ... درصدد برآمدم تا دِين خود را به مادرم فاطمه زهرا(س) ادا نمايم. بر اساس سنوات گذشته حسينيه دارالزهرا(س) در اين ايام و ليالي مراسمي را براي بزرگداشت ياد و نام ائمه اطهار(ع) برپا مي نمود و با سخنراني علماء و ذكر مصائب اباعبدالله(ع) توسط مداحان اهل بيت (ع)، سهم اندكي در ترويج فرهنگ متعالي اهلبيت (ع) و اسلام عزيز ؛ كه امروز بشدت مورد نياز نسل جوان است، داشته باشم. اما متأسفانه سال گذشته در جريان برگزاري عزاداري اباعبدالله(ع) مصائبي بر ما رفت كه از آن به خدا پناه برده ومي برم. سالي كه در چنين ايامي، عده اي از طريق تلفن يا با ارسال نامه تهديد كرده بودند كه اگر برنامه حسينيه، برقرار باشد، دست از مچ قطع شده ام را از بازو قطع خواهند كرد و آنها غافلند كه سراپا حاضرم در اين راه سرم را بر ني كنند. در شب عاشوراء 88، كه همه دل ها عزادار شهداي مظلوم كربلا بود، عده اي با لباس شخصي و با انواع و اقسام سلاح هاي سرد،گرم و گاز اشك آور، زنان و مرداني را كه براي تسلاي خاطر مهدي فاطمه(عج)، عزم حسينيه دارالزهراء كرده بودند، را به بدترين شكل مورد ضرب و شتم قرار داده و مانع از برپايي مراسم شدند. اين واقعه بشكلي ديگر در ايام فاطميه تكرار شد و عده اي با حضور در حسينيه و سردادن شعارهاي نامربوط، سعي در بر هم زدن مراسم داشتند؛ كه با صبر و درايت مومنين حاضر، فتنه ايجاد درگيري اين دسته خنثي گرديد. تكرار اين رفتار ضد اسلامی را در نظام مقدسي كه خود را مهد تشيع مي داند؛ انتظار نداشته و در بهتي عظيم ، تا كنون لب گَزيده و سكوت كرده ام. مراسم دهه محرم امسال نيز كه قرار بود از يكشنبه شب هفتم تا شب يازدهم محرم الحرام برگزار شود؛ با استقرار نيروهاي انتظامي و امنيتي، در معابر اطراف و مقابل حسينيه و همچنين بستن درب ورودي همراه بوده و مراسم را به تعطيلي كشاندند. به مؤمنيني كه با آگاهي قبلي، براي حضور در مراسم عزاداري به محل حسينيه مي آمدند؛ لغو آن را به اينجانب منتسب نمودند. اينجانب كه با افتخار، جان ناقابل خود را فداي اسلام عزيز، امام حسين( ع) و ائمه اطهار(ع) نموده و به آن افتخار ميكنم، از انتساب اين تهمت به خود و حسينيه دارالزهرا(س) به خداي جل و علا پناه مي برم. بر حسب وظيفه شرعي و قانوني خود كليه وقايع سال گذشته و در همان روزهاي وقوع جرم هاي بزرگ به مسئولين عاليه كشور و مقامات انتظامي و امنيتي گزارش گرديد كه متاسفانه هيچگونه ترتيب اثري داده نشد و نتيجه اينكه امسال نيز همچنان كه اشاره شد، مشعل فروزان بزرگداشت واقعه عظيم كربلا را در حسينيه دارالزهراء(س) به خاموشي كشاندند. اينجانب عزاداري براي سيدالشهداء (ع) در حسينيه را همچون اقامه نماز در مسجد مي دانم و نيازمند مجوز از كسي ندانسته و تعطيلي وممانعت ازآن را توسط هر كسي حرام مي دانم. من در اين ايام و ساعات؛ با غم و اندوه از اينكه در جمهوري اسلامی ايران نمي توان بر حسين بن علي(ع) و جفاهاي رفته بر ائمه اطهار(ع)، اشك ريخت و براي شهداي كربلا سوگواري كرد؛ شكوائيه خود را به جد بزرگوارم، رسول‌الله(ص) و مراجع عاليقدر و آيات عظام كه وارثان مكتب ائمه اطهار(ع) مي باشيد ، استدعا مي نمايم كه فرياد مظلوميت هزاران زن و مرد مومني كه با عشق به اباعبدالله (ع) و زهراي اطهر(س) در اين حسينيه و ساير مجالس تعطيل شده به عزاداري مي پرداختند، به گوش مسئولين نظام رسانده و مانع از خاموشي اين مشعل فروزان گرديد. و از سويداي دل مي خوانم:
«اللّهم انا نَشكو إليكَ فَقدَ نَبيِّنا و غَيبة وليِّنا و كثرةَ عَدوِّنا و قِلَّةَ عَدَدِنا و شِدَّة الفِتَنِ بِنا و تَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَينا»
سيّدعلي اكبر محتشمي پور
دارالزهراء (سلام الله عليها)
ششم محرم الحرام 1432 ه.ق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر