به گزارش سایت آیت الله دستغیب، وی در واکنش به هتاکی لباس شخصی ها نسبت به نوۀ رهبر فقید جمهوری اسلامی و ناتمام گذاردن سخنرانی وی در مراسم سالگرد درگذشت آن مرحوم، خاطرنشان کرد که آنچه در حاشیه مراسم درگذشت امام اتفاق افتاد، انحراف از خط وی را بیشتر ظاهر کرد، چرا که از مردم – بخصوص شخصیّتهای ملی و مذهبی جهان- دعوت کرده بودند، و در حضور آنها به محبوبترین و مورد علاقهترین اشخاص به امام اهانت کردند؛ که این خود دلیل بر محو آثار امام است.
این مرجع تقلید حامیِ جنبش سبز، همچنین پیرامون شعارها و اهانت های وارده نسبت به میرحسین موسوی، منتقدانه گفت “شخص آقای موسوی تا آخر عمر پربرکت امام، مورد تأیید ایشان و ملت رشید ایران بود و اکنون هم مورد علاقه ملت، بلکه ملتهاست، چرا که از مرز ایران فراتر رفته و چهره اسلام واقعی و عدل علی را به دنیا نشان داده است.”
آیت الله دستغیب تاکید نمود “حال که این اتّفاق غیر انسانی و خلاف شرع، در کنار مقبره امام خمینی رخ داده، باید گفت: “این مصیبت است. آنچه اتفاق افتاد قابل جبران نیست و هیچ توجیهی برای آن نمیتوان کرد.”
عضو مجلس خبرگان ادامه داد “چه خوب بود که سیدحسن خمینی در آن مجلس از مظلوم (میرحسین) دفاع میکرد، و توجه میداد که اهانت به یک نفر مؤمن در چنین مجلسی و در نماز جمعه، گناه بزرگی است …اگر بگویید که این بزرگوار از مصادیق این روایت نیست بر فرض قبول باید گفته شود که اتهام زمانی صادق است که به طور واضح و بدون تهدید و ارعاب با رعایت احکام شرع و عقل و عرف در حضور قاضی عادل اثبات شود. و در غیر آن صورت مشمول این روایت است که کسی اگر برادر مؤمن خود را متّهم کند و تهمت بزند، ایمان در دلش از بین میرود همچنان که نمک در آب.”
آیت الله دستغیب خاطرنشان نمود “اینجانب در چندین بیانیه خود جهت بیرون رفت از وضع موجود مطالبی را عرض کردهام و الآن هم آن را بیان می کنم که تنها راه این است که از میرحسین موسوی دعوت شود – اگر شما حق هستید و حق با شما است نباید ترس داشته باشید، از چه میترسید حق که قابل تغییر نیست- ایشان بیاید و در صدا و سیما مطلب خود را بیان کند و بعد از آن، شما نسبت به پرونده آن جناب قضاوت کنید هم مردم راضی هستند و هم عقل تصدیق میکند البته بدون تهدید و ارعاب که از گناهان کبیره است. ”
لازم به ذکر است اواخر هفته گذشته، آیت الله دستغیب طی پیامی خطاب به میرحسین موسوی، از مواضع و اظهارات وی حمایت کرده و او را فردی دارای “صدق و صفا و دورى از دروغ و خیانت و نفاق، و برى از حبّ دنیا و حبّ ریاست” خطاب کرد.