۱۳۸۹ خرداد ۱۳, پنجشنبه

جامعه امروز ما آمیخته با عصبانیت‌هاست

نوه بنیانگذار انقلاب گفت: جامعه امروز ما آمیخته با عصبانیت‌هایی است که زاییده ندیدن خداست. همه به هم بد می‌گوییم چون علی‌وار بلند نمی‌شویم تا نیت‌های خود را پاک کنیم.


به گزارش ایلنا، حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در مراسم تجدید میثاق مسوولان و کارکنان وزارت جهاد کشاورزی با تبریک میلاد حضرت زهرا(س) و امام خمینی (ره)گفت: حسینیه جماران متعلق به امام(ره) است، روزگاری از این در و دیوارِ کاه گلی و از این فضای محقر، سخن انقلاب و ملت ایران به گوش جهانیان می‌رسید.


وی با گرامیداشت یاد امام، ‌فرزندان امام و شهدای عظیم الشان انقلاب، به تشریح مبسوط حدیث ضریف « من کان لله و کان الله له » پرداخت و گفت: کسی که برای خداست خدا برای اوست. این عبارت دو فراز مهم دارد که در هرکدام از این دو فراز یک دریا سخن است. بزرگترین نمونه آن، عبارت وجود مبارک حضرت پیامبر(ص) و بعد از آن امیر المومنین(ع) و صدیقه زهرا(س) است.


سید حسن خمینی با طرح این سوال که ” چگونه می‌شود برای خدا بود؟”گفت: شاید ساده‌ترین جواب این باشد که انسان سعی کند به دستورات خدا عمل کند، محرمات را ترک گوید و واجبات را اجرا کند اما این تنها گام اول است و بیشتر از آن معامله گران است.


وی افزود: کسی که من کان لله است خودش و همه آن‌چه را که دارد وقف خدا می‌کند، قصد قربت می‌کند و بالاتر از خدا هیچ چیزی را در برابر آن نمی‌بیند. من کان لله یعنی کسی که خود را در تجلیات خداوند مستغرق می‌کند. «من» را نمی‌بیند از «من» می‌گذرد. یک قدم بر نفس خود نه، دیگری در کوی دوست.


نوه بنیانگذار انقلاب یادآور شد: من کان‌لله یعنی کسی که تنها خدا را می‌بیند یعنی زینب کبری، که وقتی از او پرسیدند؛ زمانی که خداوند سر برادرت را برید چه دیدی؟ گفت؛ مارایت الا جمیلا. چرا؟ چون همه چیز از آن خداست. من کان‌لله یعنی کسی که می‌گوید؛ « افوض امری الی الله » یعنی همه را به خدا تفویض می‌کند. من کان‌لله یعنی کسی که وقتی روی سینه عمرو بن عبدود می‌نشیند عمرو خدو می‌اندازد بر رویی که ماه سجده آرد پیش او در سجده گاه؛ و علی بلند می‌شود.


وی ادامه داد: کسی در جامعه ما نمی تواند درک درستی از رفتار عارفانه علی (ع) در جنگ خندق داشته باشد. جامعه امروز ما آمیخته با عصبانیت‌هایی است که زاییده ندیدن خداست. همه به هم بد می‌گوییم چون علی وار بلند نمی‌شویم تا نیت‌های خود را پاک کنیم. من کان لله یعنی کسی که هرچه می‌بیند خداست و هرجا می‌رود به مدد خدا می‌رود و ماتشاء لم‌یشاءالله. اگر خدا را نخواهید هیچ نمی‌توانید.


سیدحسن خمینی به مواعظ عارفانه امام در جماران اشاره کرد و گفت: این حسینیه شاهد است که زبان امام(ره) چه مقدار با مردم و جهان از خدا گفت. این در و دیوار شاهد است که چه مقدار خداوند بر امام(ره) تفضل کرد که از خدا بگوید. او از خدا گفت چون باتمام وجودش به او ایمان داشت. ما تنها تکرار می‌کنیم اگر ذره‌ای هم از دریای بیکران معرفت در جان ما باشد خدا را شاکریم.


وی به اهمیت تذکر اشاره و اظهار داشت: باید به هم تذکر بدهیم این تذکر دادن‌ها باعث می‌شود که یادمان باشد جهان را خالقی است خدا نام.


نوه بنیانگذار انقلاب نمونه امروزین اولیاءالله را امام دانست و خاطرنشان کرد: امام(ره) آن روزی که بیرق برافراشت برای خدا بود، روزی که به حبس و تبعید رفت برای خدا بود و روزی که مورد اقبال مردم قرار گرفت به خاطر خدا بود. باز هم مقامات بالاتری وجود دارد برای کسی که تنها برای خداست. یکی از این مقامات در آیه کریمه « ان الذین آمنو و عملوالصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا » آمده است. خداوند در دل مومنان محبت مردان خدایی را قرار می‌دهد.


وی با اشاره به جایگاه عاشورا در جامعه اسلامی به طرح این سوال پرداخت که ” شور حسینی جامعه ما از چیست؟” و اظهار داشت: هزار و سیصد و اندی گذشت اما شور عاشورا در کشور ما فروکش نکرد چون خداوند محبت حسین(ع) را در دل مردم جای داده است. هزار سال گذشت از حماسه مجنون، مردم هنوز سیاهپوش‌اند. علی‌رغم این‌که در دوران صدر اسلام مسائلی برای حضرت فاطمه(س) پیش آمد که همه می‌دانیم و همه می‌دانند، خداوند محبت او را چنان در دل مردم قرار داد که در همه گستره جهان اسلام فاطمه سیده نساء العالمین شد.


سید حسن خمینی وجود امام(ره) را لطف الهی دانست و خاطرنشان کرد: آیا جز اینست که خداوند به ملت ایران تفضل کرد تا نفس انقلابی امام(ره) را در جامعه بدمد؟ نفسی که انقلابی هم در ظاهر جامعه و هم در باطن آن پدید آورد. این تعبیر رهبر معظم انقلاب خیلی لطیف است که می‌گویند؛ اگر ما در دوره امام(ره) نبودیم و بعدها برای ما تعریف می‌کردند که همچون انسانی آمد و رفت، غبطه می‌خوردیم که چرا این انسان را ندیدیم همان‌طور که غبطه می‌خوریم که چرا وجود امیرالمومنین(ع) را ندیدیم.


وی در پایان گفت: به یقین آیندگان ما چقدر غبطه می‌خورند که نتوانستند درفضایی تنفس کنند که یکی از عبادالله المخلصین زندگی می‌کرد. این وظیفه ماست که آیندگان را به آن‌چه دیده‌ایم آگاه کنیم اما به هرحال آن‌ها غبطه خواهند خورد که خداوند چه تفضل بزرگی کرد که این نسل چنین فضایی را درک کردند.

"